FX.co ★ Kraje, które wzbogacą się do 2020 r., według MFW

1. Makau

PKB na mieszkańca: 143,12 tys. USD

Zdaniem ekspertów MFW to miejsce koncentracji kasyn i hazardu będzie najbogatsze na świecie do 2020 roku.

Była portugalska kolonia w południowych Chinach zamieniła się w globalne centrum gier hazardowych prawie dziesięć lat temu. Jest to jedyne terytorium w Chinach, w którym gry są legalizowane. Tysiące ludzi przyjeżdża tutaj z całego świata.

Według MFW PKB Makau wzrosło ponad trzykrotnie od 2001 roku.

2. Katar

Przy PKB na mieszkańca wynoszącym 139,15 tys. USD Katar straci tytuł najbogatszego kraju do 2020 r.

Ropa i gaz, które stanowią ponad 50% PKB, uczyniły Katar pierwszym krajem na świecie pod względem poziomu życia.

Kraj rozwinął przemysł rafineryjny, petrochemiczny, chemiczny i metalurgiczny.

Na gigantycznym złożu w północnym Katarze North Field wydobywają prawie cały gaz kraju. Na to złoże przypada około 60% dochodów państwa z eksportu.

3. Luksemburg

PKB na mieszkańca: 118,15 tys. USD

Tylko 3 kraje europejskie znalazły się w rankingu krajów, które staną się najbogatsze do 2020 roku. A najwyższe miejsce wśród nich zajął Luksemburg. Kraj o najwyższym standardzie życia, w którym znajduje się wiele organizacji UE.

Sprzyjające warunki doprowadziły do powstania w strefie przybrzeżnej ponad tysiąca funduszy inwestycyjnych i ponad 200 banków - więcej niż w jakimkolwiek innym mieście na świecie.

4. Singapur

PKB na mieszkańca wzrośnie z 105,80 tys. USD do 117,5 tys. USD do 2023 r.

Kraj o wysoce rozwiniętej gospodarce rynkowej i niskim opodatkowaniu przyciąga inwestorów i międzynarodowe korporacje. W Singapurze jest 5 podatków, z których jeden to podatek dochodowy, a jeden to podatek od wynagrodzeń.

5. Brunei Darussalam

PKB na mieszkańca: 94,37 tys. USD

Małe państwo z bogatymi rezerwami ropy i gazu zajmuje jedno z pierwszych miejsc w Azji pod względem poziomu życia.

Na powierzchni 5,8 tys. metrów kwadratowych. km wydobywa się ponad 10 milionów ton ropy i ponad 12 miliardów metrów sześciennych rocznie. Eksport surowców daje ponad 90% dochodów z wymiany walut (60% PNB).

Brunei jest jednym z wiodących światowych producentów skroplonego gazu ziemnego, który jest transportowany przez przewoźników gazu do Japonii i innych krajów.

6. Irlandia

PKB na mieszkańca: 87,87 tys. USD

Mimo że rozwój gospodarczy kraju jest napędzany przez eksport, wyższe wydatki konsumentów i ożywienie zarówno inwestycji budowlanych, jak i biznesowych też mają swój wpływ.

W Irlandii jest niskie bezrobocie, a dochody szybko rosną.

7. Norwegia

PKB na mieszkańca: 78,54 tys. USD

Kraj jest największym producentem ropy i gazu w Europie Północnej. Transport morski i akwakultura, przedstawiające coraz bardziej różnorodne towary i usługi, również przynoszą zyski.

Energia wodna pokrywa większość zapotrzebowania na energię, co umożliwia eksport większej części ropy.

8. ZEA

PKB na mieszkańca: 71,61 tys. USD

Gospodarka ZEA opiera się na reeksportie, handlu, produkcji i eksporcie ropy naftowej i gazu.

W kraju produkuje się około 2,2 miliona baryłek dziennie. Większość produkowana jest w emiracie Abu Zabi, a także w Dubaju, Sharjah i Ras al-Khaimah.

Dzięki produkcji i eksportowi ropy gospodarka ZEA rozwinęła się w ciągu zaledwie kilku dekad, ale inne sektory gospodarki również rozwijały się dość szybko, zwłaszcza handel zagraniczny.

9. Kuwejt

PKB na mieszkańca: 70,93 tys. USD

Według własnych szacunków Kuwejtu kraj ten ma 9% światowych zasobów ropy, czyli około 102 miliardów baryłek.

Ropa naftowa daje Kuwejtowi około 50% PKB, 95% dochodów z eksportu i 95% dochodów budżetu państwa.

Ponadto w kraju są wydobywane perły, a produkcja materiałów budowlanych, nawozów i przemysłu spożywczego jest również dobrze rozwinięta.

Kuwejt jest liderem w odsalaniu wody morskiej.

10. Honkong

Do 2023 r. PKB na jednego mieszkańca Hongkongu osiągnie 80 tys. USD wobec dzisiejszych 70,35 tys. USD.

Gospodarka kraju opiera się na wolnym rynku, niskim opodatkowaniu i nieingerencji państwa w gospodarkę.

To nie jest strefa offshore, ale tylko wolny port, w którym nie ma ceł przywozowych i nie ma podatku od wartości dodanej lub jego ekwiwalentu.

Podatki akcyzowe nakładane są tylko na cztery rodzaje towarów, niezależnie od tego, czy są importowane, czy produkowane lokalnie.