SARS
Zespół ostrej niewydolności oddechowej, lepiej znany jako SARS, wybuchł w listopadzie 2002 r. w prowincji Guangdong na południu Chin.
Wirusowi krążącemu w populacjach cywetów i nietoperzy udało się rozprzestrzenić w 37 krajach i zabić 916 osób do 2014 r.
Główną rolę w szybkim organizowaniu kwarantanny, która uratowała życie dziesiątkom tysięcy ludzi, odegrał włoski wirusolog Carlo Urbani, który później również padł ofiarą epidemii.
Ptasia grypa
Ptasia grypa jest rozumiana jako grupa chorób, które powodują zarazy kurcząt domowych, kaczek i gęsi i od 19 wieku nazywane są różnymi nazwami.
Czynnikiem chorobotwórczym wirusa w 2007 roku był wysoce zjadliwy szczep H5N1, który przybył z Chin, gdzie w tym czasie krążył między różnymi gatunkami ptaków i zwierząt. Nie było zbyt wielu przypadków infekcji, ponieważ wirus nie jest przenoszony z osoby na osobę, tylko z ptaka na osobę, ale śmierć z powodu infekcji ptasią grypą wystąpiła w 60% przypadków.
Ostatnią ofiarę śmiertelną odnotowano w 2014 r.
Świńska grypa
Świńska grypa jest jednym z wielu podtypów wirusa grypy H1N1. Jego nosicielami i głównymi „właścicielami” są świnie.
Pierwsze przypadki infekcji odnotowano w 2009 r. w m. Mexico, a po 3 miesiącach wirus A/H1N1 rozprzestrzenił się na 74 kraje i terytoria. Zwierzęta zaczęły być masowo niszczone, ale wirus w ciele świń zmutował i przekroczył barierę międzygatunkową.
W ciężkich przypadkach świńska grypa była śmiertelna. Dzięki środkom podjętym na rzecz globalnych szczepień pod koniec lata 2010 r. epidemia została zatrzymana. Ostatni wybuch A/H1N1 odnotowano w 2015 r.
MERS
Zespół ostrej niewydolności oddechowej na Bliskim Wschodzie odnosi się również do koronawirusów i jest wykrywany tylko przez diagnozę laboratoryjną.
MERS został po raz pierwszy zarejestrowany w Arabii Saudyjskiej w 2012 roku. W przeciwieństwie do innych szczepów grypy jest niebezpieczny, ponieważ powoduje śmierć w ponad 30% przypadków.
Na razie nie udało się ustalić, co dokładnie i w jakich okolicznościach spowodowało mutację wirusa, chociaż istnieją powody, by sądzić, że źródłem MERS są wielbłądy. Obecnie trwa rejestracja przypadków i trwają badania kliniczne szczepionki.
Ebola
W 2014 r. wirus Ebola ogarnął kraje Afryki Zachodniej i stał się największą epidemią w regionie. Czynnikami wywołującymi gorączkę krwotoczną jest 5 wirusów, których nosicielami są nietoperze i małpy.
Objawy gorączki są bardzo ciężkie: jest to osłabienie, ból głowy, ból brzucha, krwawienie błony śluzowej, silne odwodnienie.
W latach 70 śmiertelność osiągnęła 90%, na obecnym etapie opieki medycznej jest niższa, jednak szczepionka, która została pomyślnie przetestowana na ludziach, jeszcze nie istnieje. Gorączka ustąpiła w grudniu 2015 r. i według WHO zginęło ponad 22 tysiące osób.