FX.co ★ Najbardziej surowe miejsca do życia na planecie

Kandovan, Iran

Kandovan, co w tłumaczeniu znaczy „ula”, z daleka przypomina mrowisko. W ciągu ostatnich 700 lat mieszkańcy wycinali niszę w skale, która następnie obrastała dobudówkami. Wiele jaskiń jest przeznaczonych na owczarnie i stodoły.

Teraz w Kandovan żyje około 1000 osób, wszyscy trafiają do swoich domów stromymi schodami i wąskimi ulicznymi korytarzami. Pomimo trudnych warunków życia w Kandovan jest prąd i Internet, a w sezonie turystycznym działają hotele i restauracje.

Coober Pedy, Australia

Coober Pedy to małe miasteczko górnicze położone w sercu australijskich pustyń. Zdobył światową sławę dzięki podziemnym domom zbudowanym przez mieszkańców w celu ochrony przed strasznym upałem i niebezpiecznymi zwierzętami. Urozmaicają lokalny krajobraz: pomarańczowe, spalone słońcem ziemie i prawie całkowity brak wody.

Coober Pedy nazywa się światową stolicą opali: znajduje się tutaj około 30% światowych rezerw tych kamieni. Możliwość zarobienia dobrych pieniędzy już przyciągnęła do tych trudnych miejsc około 1700 osób.

Isortoq, Grenlandia

W miejscowości Isertoq, która znajduje się 5 km od pokrywy lodowej Grenlandii, śnieg leży na powierzchni przez cały rok, a temperatura powietrza często osiąga -45 ° C.

Ze względu na to, że w centrum jest bardzo zimno, ludzie mieszkają w małych, przysadzistych domach na rzadkich wybrzeżach, gdzie jest trochę cieplej i nie tak wietrznie. Ponadto na morzu często występuje mgła.

Isertok jest jedną z najmniejszych wiosek w gminie Sermersok: według najnowszych danych mieszka tu mniej niż 100 osób.

Citta di Castello, Włochy

Citta di Castello znajduje się na malowniczych stokach Apeninów na równinie Tybru w skrajnym północnym punkcie regionu Umbrii. Co roku zamienia się w jedno wielkie jezioro z powodu opadów deszczu i błota górskiego.

Większość budynków miejskich zbudowana jest z cegły, ponieważ woda szybko niszczy miejscowy piaskowiec. Mimo to mieszka tu około 40 tysięcy osób, głównie osoby starsze, które nie mogą sobie pozwolić na zmianę miejsca zamieszkania.

Atacama, Chile

Atacama jest uważana za najsuchszą pustynię na świecie. Znajduje się wysoko nad poziomem morza i ma bardzo rzadką atmosferę, co prowadzi do wysokiej intensywności promieniowania słonecznego. Prąd peruwiański chłodzi dolne warstwy powietrza i nie pozwala na opad deszczu, więc wilgotność w regionie jest najniższa na Ziemi - 0%.

Większość pustyni znajduje się w górach, które nie mają lodowców. Rzeki, które schodzą z Andów, tworzą słone jeziora, które następnie szybko wysychają i tworzą gęstą pokrywę solną. Nieliczni mieszkańcy tych miejsc nie mają innego wyboru, jak zbierać wodę za pomocą „eliminatorów mgły”.

La Rinconada, Peru

To małe miasteczko górnicze znajduje się w peruwiańskich Andach, w strefie wiecznej zmarzliny i jest uważane za jedno z najbardziej niedostępnych miejsc na planecie. Przebywanie na wysokości ponad 5000 metrów powoduje, że człowiek okazuje się na krawędzi życia i śmierci, ale ludzie tutaj nie tylko żyją, ale także pracują w przemyśle wydobywczym.

Pomimo surowego klimatu, ostrego braku tlenu i strasznych warunków życia, miejscowa ludność znacznie wzrosła w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Większość obywateli to goście z najuboższych obszarów wiejskich, pracujący na zasadzie rotacji. Przyjeżdżają tutaj, kilka dni wspinając się po jedynej wąskiej, krętej i bardzo stromej drodze.

Wierchojańsk, Rosja

Wierchojańsk znajduje się w samym centrum Syberii, nad brzegiem rzeki Yana, która jest w stanie zamrożonym przez większą część roku. Ciepło słoneczne odczuwane jest nie więcej niż 5 godzin dziennie, a temperatura często spada poniżej -60 ° C.

Na pamiątkę zapisu temperatury zarejestrowanego w lutym 1892 r. mieszczanie zainstalowali znak pamiątkowy „Wierchojańsk - biegun zimnej półkuli północnej Ziemi”. Następnie temperatura spadła do -69,8 ° C, czego nie było w całej historii obserwacji meteorologicznych. Obecnie w mieście mieszka ponad 1000 osób, ale w ostatnich latach turystyka ekstremalna stała się popularna.