FX.co ★ Osiem najstarszych książek świata

Złota księga Etrusków (ok. 600 p.n.e)

Autor książki jest nieznany. Składa się z zaledwie sześciu stron, z których każda jest odpowiednikiem 24 karatów z metali szlachetnych. Książka zawiera ilustracje syren, harf, jeźdźców i żołnierzy. Złota księga Etrusków została odkryta w południowo-zachodniej Bułgarii na początku XX wieku. Teraz jest w Narodowym Muzeum Historycznym kraju. Eksperci potwierdzili autentyczność rękopisu i ustalili, że został stworzony 2500 lat temu.

Tablice Włoskie (około 500 p.n.e)

Tablice z Pyrgi (Włochy) to trzy złote płyty z napisami w językach etruskich i punickich, pochodzące z początku V wieku pne. Znaleziono je w 1961 r. podczas wykopalisk etruskiego portu Pyrgi na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego we Włoszech. Autorem tekstów jest Tefari Velian, władca starożytnego miasta Cere. Napisy na tablicach poświęcone są ofiarowaniu darów bogini Uni, odpowiednikowi Astarte. Dwie tablice zawierają napisy w języku etruskim (pierwszy zawiera 16 linii, drugi - 9 linii). Na trzeciej tablicy - tekst w języku punickim.

Kodeks Synajski (330-360 n.e.)

Książka ma kilku autorów. Powstał w starożytnym Egipcie. Synajski kodeks biblijny to lista świętych ksiąg w języku greckim, z niepełnym tekstem Starego Testamentu i pełnym Nowym Testamentem. Obecnie jest uznawany za najstarszy pergaminowy rękopis Biblii. Kod Synaju, wraz z innymi starożytnymi rękopisami, jest używany przez tekstologów do konstruktywnej krytyki w celu przywrócenia oryginalnego greckiego tekstu Biblii. Książka została odkryta przez niemieckiego naukowca Konstantina von Tischendorfa w 1844 roku w klasztorze Synaj.

Papirusy biblioteki Nag Hammadi (III - IV wiek n.e.)

Autor papirusu nie jest znany. Kraj pochodzenia - starożytny Egipt. Biblioteka Nag Hammadi to zbiór kodów papirusowych znalezionych w 1945 roku w Egipcie. Zawiera 52 teksty (w tym 45 powtórzeń), w tym trzy z budynku hermetycznego, a także fragmenty z państwa Platona. Najbardziej znanym i najlepiej zachowanym jest Ewangelia Tomasza. Wśród rękopisów 37 tekstów jest wyjątkowych. Zawartość Biblioteki Nag Hammadi zasadniczo zmieniła naukowe rozumienie wczesnego chrześcijaństwa.

Ewangelie Garima (około 330-650 n.e.)

Eksperci sugerują, że autorem starożytnych tomów jest św. Garima, który mieszkał na terytorium współczesnej Etiopii. Dwie Ewangelie Garima to najstarsze zachowane rękopisy etiopskie. Jest to najwcześniejszy znaleziony iluminowany rękopis chrześcijański (Nowy Testament). Teksty duchowe przechowywane są w klasztorze św. Garima w pobliżu miasta Adua (Etiopia). Rękopisy powstały między 330 a 650, zgodnie z analizą opartą na radiowęglach przeprowadzoną przez Oxford University.

Ewangeliarz św. Kutberta (około VII w.n.e)

Autor tej książki jest nieznany. Przypuszczalnie mieszkał na terytorium współczesnej Wielkiej Brytanii. Ewangelia Kuthberta jest anglosaskim podręcznikiem. Jest to lista Ewangelii Jana w języku łacińskim. Książka znajduje się w British Library i jest najstarszą kopią książki europejskiej. Zawiera 94 arkusze welinu w oryginalnej drewnianej okładce, pokryte czerwoną skórą. Według legendy książka należała do św. Kuthberta i została znaleziona wraz z relikwiami świętego w 1104 roku.

Księga z Kells (około 800 r.n.e)

Zdaniem ekspertów, mnisi irlandzcy (celtyccy) mogą być autorami tego foliantu. Kraj pochodzenia - Irlandia. Księga Kells obfituje w bogate ilustracje, jest jednym z bogato zdobionych średniowiecznych rękopisów. Książka składa się z eleganckich miniatur i fantazyjnych ozdób. Wyróżnia się wspaniałą techniką wykonania i pięknymi wzorami. Książka zawiera cztery Ewangelie po łacinie, wprowadzenia i objaśnienia, uzupełnione imponującą ilością kolorowych ozdób i miniatur. Rękopis jest przechowywany w bibliotece Trinity College w Dublinie.

Biblia Gutenberga (1450–1455)

Autorem książki jest Johannes Gutenberg, drukarz z Niemiec. Był pierwszym, który wydrukował Biblię. Pojawienie się tej książki jest punktem odniesienia historii typografii w Europie. Wśród innych wydań wyróżnia się wyjątkową jakością wzornictwa. Biblia jest napisana używając tekstury - unikalny rodzaj gotyckiego pisania. Do tego foliantu Gutenberg stworzył specjalną czcionkę. Składa się z 150-300 różnych znaków. Czcionka zawiera wiele ligatur i skrótów, dzięki czemu Gutenbergowi udało się osiągnąć równego tekstu.