FX.co ★ Negara yang tidak mempunyai peruntukan pencen

China

Lelaki di China bersara pada usia 60 tahun dan wanita pada usia 55 atau 50 (bergantung kepada keadaan kerja).

Pembaharuan pencen berskala besar yang dilancarkan di negara ini pada tahun 1995 meningkatkan bahagian masyarakat yang dilindungi sosial kepada 60% daripada 5.4%. Walau bagaimanapun, hanya penjawat awam dan penduduk bandar jatuh ke dalam kategori ini. Penduduk luar bandar hanya boleh bergantung kepada faedah usia tua serantau. 20% orang Cina tidak boleh bergantung kepada mana-mana program pencen.

Dana pencen dibentuk dari 2 sumber: sumbangan majikan dan pembayaran pekerja sendiri. Di China, purata pencen adalah 2.5 ribu yuan, dan ambang pembayaran minimum untuk warga tua adalah 127 yuan.

India

Di India, hanya 12% orang India yang lebih tua secara rasminya boleh dianggap sebagai pesara.

Pihak berkuasa India, yang telah berusaha memperkenalkan pembaharuan pencen baru sejak 2004 untuk meringankan beban belanjawan negeri, tidak berjaya dalam usaha ini.

Di India, pencen terdiri daripada dua bahagian: cukai perniagaan dan pembayaran pekerja sukarela. Penjawat awam, kategori yang paling dilindungi, apabila mencapai 60 tahun boleh menuntut pencen terbesar sebanyak 2 ribu rupee yang kurang daripada $ 30.

Pembaharuan hanya meliputi 1% daripada kaum India yang bekerja. Majoriti penduduk hampir tidak dapat memenuhi keperluannya. Lebih-lebih lagi, mereka tidak mempunyai wang untuk membuat sumbangan sukarela.

Thailand

Sehingga tahun 1998, sokongan kewangan untuk orang tua di Thailand dijamin hanya kepada penjawat awam. Kemudian, kerajaan meluluskan undang-undang yang dikenakan cukai pencen sebanyak 3% ke atas syarikat swasta (1% lagi berasal dari belanjawan negeri).

Masalahnya diburukkan lagi oleh hakikat bahawa lebih separuh daripada populasi bekerja dari buku itu. Itulah sebabnya, pada usia tua, mereka boleh menuntut hanya pencen minimum sebanyak 700 baht yang sedikit lebih daripada $ 20. Wang ini tidak mencukupi walaupun untuk memenuhi keperluan asas.

Gambia

Di Gambia, pencen diterima terutamanya oleh pekerja perusahaan milik negara dan sektor awam yang telah mencapai 60 tahun.

Sesetengah kategori pekerja yang bekerja di sektor industri atau tinggal di bandar-bandar juga boleh bergantung pada faedah usia tua.

Penduduk luar bandar dan orang-orang yang bekerja di luar buku ini telah kehilangan wang pencen sepenuhnya. Ia adalah kira-kira 80% daripada penduduk bekerja.

Kenya

Sistem pencen Kenyan tidak maju, dengan lama menunjukkan ketidakcekapannya. Terdapat 3 sumber dana:

pembayaran daripada Dana Perlindungan Sosial Negara yang dibentuk oleh pekerja dan majikan;

bayaran pencen untuk penjawat awam daripada belanjawan negara;

penjimatan peribadi.

Adalah amat sukar untuk Kenya mencapai umur persaraan 55 tahun. Hanya 15% penduduk menerima faedah pencen, sementara yang lain adalah orang mati akibat AIDS.

Walaupun statistik negatif, pihak berkuasa sedang mempertimbangkan untuk menaikkan umur persaraan hingga 60 tahun.

Niger

Dana Pencen Negeri telah ditubuhkan di Niger lebih daripada setengah abad yang lalu, dan dalam beberapa tahun kebelakangan ini pihak berkuasa telah berusaha untuk menaikkan pembayaran pencen.

Walau bagaimanapun, pada masa ini, hanya 3% orang tua di negara termiskin di dunia ini boleh bergantung kepada manfaat pencen. Majoriti penduduknya bekerja di luar buku, dengan menafikan hak untuk menuntut pencen. Hanya beberapa lulus ambang jangka hayat purata 52 tahun dan bersara pada 55 tahun.

Ghana

Di Ghana, hanya 10% penduduk bekerja mengharapkan sokongan sosial pada usia tua. Sokongan kewangan dibahagikan antara dua kumpulan pekerja. Salah satu kumpulan termasuk hampir semua kategori pekerja - pekerja sektor swasta dan awam, petani, penjual, dan pemilik perniagaan kecil. Kumpulan lain adalah pegawai, polis, dan tentera.

Ekonomi bayangan dan hiperinflasi adalah sebab tahap perlindungan sosial yang rendah di negara ini. Disebabkan oleh protes besar-besaran oleh pekerja pada tahun 2004, pihak berkuasa Ghana melakukan pembaharuan sebahagian daripada Dana Negara tetapi perubahan ini masih tidak mencukupi.

Botswana

Sistem pencen Botswana telah wujud selama 20 tahun. Walau bagaimanapun, ia telah membuat sedikit perbezaan walaupun pada hakikatnya negara mempunyai tahap pembangunan ekonomi yang agak tinggi.

Dana Pencen diisi semula oleh kerajaan dan majikan. Walau bagaimanapun, majikan agak kerap mengabaikan kehendak pihak berkuasa untuk membayar cukai sosial untuk pekerja mereka. Akibatnya, lebih daripada 80% pekerja mendapat manfaat minima sebanyak 220 pulas yang sedikit lebih daripada $ 20.

Lebih-lebih lagi, kebanyakan penduduk negara tidak hidup sehingga umur persaraan yang enam bulan lebih tinggi daripada jangka hayat purata.